استصحاب عدم نسخاستصحاب عدم نسخ به ابقای حکم پیشین در صورت شک در نسخ آن گفته می‌شود. از آن در اصول فقه، مباحث اصول عملی بحث شده است. استصحاب عدم نسخ به حکم به استمرار عدم نسخ حکم شرعی اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاستصحاب عدم نسخ، از اقسام استصحاب عدمی است و به استصحابی گفته می‌شود که مستصحب آن، حکمی از احکام شرعی می‌باشد که درباره نسخ آن تردید شده است. بنابر نظر مشهور اصولیون ، استصحاب عدم نسخ هم در مورد احکام شریعت اسلامی جاری است و هم در مورد احکام شرایع سابق ، هر چند برخی، نسبت به جریان آن در احکام شرایع سابق اشکالاتی را مطرح نموده‌اند. [۷]
الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، کوثرانی، محمود، ص۶۶.
[۸]
الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، کوثرانی، محمود، ص۱۴۷.
[۱۲]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱۵، ص۱۲۵.
۲ - عناوین دیگر استصحاب عدم نسخاز استصحاب عدم نسخ، به «اصل عدم نسخ» و «استصحاب نص تا وارد شدن نسخ» نیز تعبیر شده است. ۳ - اقسام استصحاب عدم نسخاستصحاب عدم نسخ بر دو قسم است: ۱. استصحاب احکام شرایع سابق ۲. استصحاب احکام شریعت اسلام ۳.۱ - استصحاب احکام شرایع سابقمراد از آن استصحاب بقای حکم شریعت قبلی هنگام شک در نسخ آن است. ۳.۱.۱ - حجیت استصحاب احکام شرایع سابقاین قسم از استصحاب به دلیل اشکالات متعددی که بر آن وارد شده است، مورد پذیرش اصولیان نیست. ۳.۲ - استصحاب احکام شریعت اسلاممراد از آن استصحاب بقای حکم شریعت اسلام هنگام شک در نسخ آن است. ۳.۲.۱ - حجیت استصحاب احکام شریعت اسلاممعروف آن است که این قسم استصحاب صحیح است؛ هر چند برخی معاصران این قسم را نیز مورد اشکال قرار داده‌اند. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۴۵۰-۴۵۱. فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص ۱۷۲،برگرفته از مقاله «استصحاب عدم نسخ». رده‌های این صفحه : استصحاب عدمی | اصول فقه
|